Samen opstaan voor het goede in Veenendaal!
Als je kijkt naar wat er in de wereld en in ons land gebeurt,kan je zomaar een onbestemd, onrustig gevoel bekruipen. Is er nog hoop in deze soms zo ongenadige tijd? We zien mensen die tegenover elkaar staan, verharding, eenzaamheid en een afrekencultuur. Wie het nieuws volgt, of de sociale media en kranten leest, zou haast de moed verliezen.
Toch is dat niet wat wij zien als we om ons heen kijken in Veenendaal. Overal zijn hoopvolle initiatieven, mensen die het verschil maken en opstaan voor het goede. Denk aan de wijkverpleegkundige die met aandacht en een luisterend oor klaarstaat. De stadsakkers waar voedsel wordt geteeld voor wie het even niet zelf kan. De mensen voor de klas en in de jeugdzorg die zich elke dag inzetten voor onze kinderen. Maar ook op onverwachte plaatsen zie je dit terug zoals bij het pakketpunt waar ik was en waar mensen écht gezien worden en iedereen altijd welkom is voor een praatje. En we zagen het als raad ook bij de noodopvang in de inzet van al die vrijwilligers en bewoners die daar samen bouwen aan een nieuw bestaan.
Wat deze mensen verbindt, is hun geloof in de kracht van de samenleving en hun wil om er samen wat van te maken. Zij steken de handen uit de mouwen en voelen zich verantwoordelijk voor hun buurt, straat of de plek waar ze staan. Zo dragen zij bij aan een samenleving waar aandacht, hoop en naar elkaar omzien het wint van angst en polarisatie.
Vrijwilligers – en daar hebben we er in Veenendaal duizendenvan - zijn onmisbaar en een belangrijke schakel in de samenleving. Wij willen dit blijven stimuleren en ondersteunen, ook in de vorm van subsidies. In dat opzicht stelden de teksten vanuit de kadernota ons teleur. Hierin werdaangegeven dat de juridische kaders van deze regeling niet toereikend zijn om de aanvragen af te kunnen wijzen. Wat ons betreft is dat niet het goede uitgangspunt, we zouden het vrijwilligerswerk en de informele zorg juist moeten stimuleren omdat hier veel en belangrijk werk wordt verricht. Kortom: onze vraag aan het college is wat bedoelde het college met deze opmerking rondom de juridische kaders?
Voorzitter. In de voorstellen die meekomen bij deze kadernota, zien we dat veel verantwoordelijkheid bij scholen, zorg en overheid neer wordt gelegd. Tegelijkertijd heeft de samenleving ook een eigen verantwoordelijkheid. Scoolen, zorg en de overheid kunnen dat niet allemaal overnemen, het leven is wat dat betreft niet zo maakbaar. Wij zien liever dat vrijwilligers en ouders op staan. Dat willen we ondersteunen want dan komt de verandering van binnenuit. Wij zien daarbij positieve voorbeelden vanuit de coalitie samen één tegen eenzaamheid.
Zo'n 46% van de volwassenen in Veenendaal heeft last van eenzaamheid. We zijn dan ook blij met het actieplan dat voortkomt uit onze motie ‘Samen één tegen eenzaamheid’waarbij bijvoorbeeld een initiatief als Welzijn op recept een plaats heeft gekregen. Goed om te zien dat ook ondernemers meedoen bijvoorbeeld als het gaat om het plaatsen van de babbelbankjes. De komende jaren zullen we dit uiteraard volgen waarbij we met name de aandacht voor de mentale gesteldheid van jongeren en het vroegtijdig signaleren van eenzaamheid bij ouderen willen blijven agenderen.
Helaas is het in Veenendaal niet voor iedereen veilig. Huiselijk geweld komt ook hier nog steeds voor. Daarom is het belangrijk dat in november weer de actieweek ‘Orange the World’ plaatsvindt, waarin gevraagd wordt om op te staan tegen geweld tegen vrouwen en meisjes . Dat steunen wij van harte. Yvonne Bottema van de VVD zal hier straks verder op in gaan.
De afgelopen jaren heeft collega Roelof Mulder al veel aandacht gevraagd voor Veenendaal als fietsstad: onze kinderen zijn afhankelijk van een veilige fietsinfrastructuur en graag stimuleren we fietsen als gezonde manier van mobiliteit. Samen met de fietsersbond kijken we elke keer hoe dingen nog beter kunnen en gelukkig zijn daar ook al veel stappen in gezet. Vanuit dat licht zullen we de fietsvoorstellen rondom deze kadernota ook beoordelen.
Dan als laatste onze financiële zorgen. De ChristenUnie maakt zich zorgen over de financiële ontwikkelingen. Veenendaal heeft grote ambities, maar de kans is groot dat niet alles betaald kan worden. Er zijn grenzen aan de groei. Zowel letterlijk als figuurlijk. Het is belangrijk dat we tijdig nadenken over hoe we onze ambities kunnen waarmaken zonder de mensen die onze samenleving dragen tekort te doen. Het is duidelijk dat we de komende tijd misschien niet alles kunnen realiseren wat we zouden willen. Dat vraagt van ons als raad en college scherpe keuzes die niet altijd makkelijk zijn maar die we de komende jaren waarschijnlijk wel moeten maken. Aan het college wil ik vragen op welke wijze zij de raad meer aan de voorkant kan betrekken bij de afwegingen die gemaakt worden met betrekking tot de begroting. Hoe kan het college de raad meer ruimte geven in dit proces?
Voorzitter, ik wil afsluiten. En dat doe ik in de vaste overtuiging dat zowel college als raad samen op zullen staan voor het goede in Veenendaal en ik wens eenieder daarbij Gods zegen.
