Buitengebied, nostalgie en werkelijkheid
Waarschijnlijk weten velen van u het niet. Ach wie, anders dan de familie, lette er in 1949 en later op dat huis aan de Mulderslaan, in Gelders Veenendaal, weer een tweeling was geboren? Mijn zus en ik kwamen ter wereld op de dag dat het volgens het KNMI min 2.4 gaden was, de wind zuid stond en de zon 6,5 uur heeft geschenen.
Geboren in het deel van Veenendaal dat onder beheer van Ede stond. Pas in 1960 kwam ook dit deel bij het Stichtse en veel grotere Utrechtse Veenendaal. In mij paspoort staat ‘ geboren te Ede’. Pogingen later om het alsnog veranderd te krijgen in Veenendaal mochten niet baten, zelfs het consulteren van de toenmalige gemeentesecretaris Gert van Apeldoorn gaf geen soulaas.
Dat elk nadeel ook z’n voordeel heeft blijkt uit het feit dat ik inwoner was van Ede, een plaats met enorm veel buitengebied. In gewone burgertaal heet dat ‘veel boerenland’, maar als jochie aan de Mulderslaan wonend had ik daar geen idee van. Ik had een vriendje aan de Polderweg wonen. Hemelsbreed misschien 1 km van huis maar voor mij was het duidelijk ‘het boerenland’. Slootje springen, kikkervisjes vangen, de koeien bekijken, in de hooiberg ravotten, heerlijk dat buitenleven na schooltijd.
Toen wij verhuisden naar de Groeneveldselaan woonden we echt aan de rand van bewoond Veenendaal. De tarwe en rogge stonden in onze straat gebroederlijk bij elkaar naast ons blok huizen. Een straat verder was de Middelbuurtseweg, en daar waren ook, wat verderop, enkele boerderijen. Langs de Brinkersteeg met slechts een enkele woning lag het voetbalveld van VRC. Helemaal aan de rand van bewoond Veenendaal. Veel weilanden rondom. Voor mijn idee woonde ik bijna in het buitengebied van Veenendaal. Nu volgebouwd met wijken als Petenbos, industrieterrein, en na een gul gebaar van Ede wordt er in Dragonder/Oost een wijk van ruim 3000 woningen gebouwd.
Eigenlijk heeft Veenendaal nauwelijks buitengebied, we genieten vooral van datgene wat onder Ede en Rhenen valt. Heerlijk om de Achterbergse Meent door te fietsen richting Wageningen, of via de Meikade richting Ede. Als we spreken over wat te doen met het buitengebied hebben we het dus vooral over onze buren. Maar burenplicht noodzaakt ook ons om mee te denken over de toekomst van dit buitengebied. Daar werken gelukkig nog heel veel boeren met hart en ziel in hun bedrijf, graast het vee nog heerlijk buiten. Moeten het ecologische zones worden, moet de boer herverkavelen, moeten we de verkeersproblemen rond Veenendaal en de Rijnbrug bij Rhenen oplossen door een nieuwe verkeersader dwars door het Binnenveld te leggen. We zullen er op de 18e mei op onze speciale ledenvergadering over gaan spreken.
In mijn jeugd kwam ik op school nog vriendjes tegen met wie ik samen op hun boerderij leuk kon spelen en genieten. Benieuwd hoe dat zal zijn voor m´n kindskinderen.
Dick Roodbeen
