CU bewindslieden krijgen uitbreiding van de portefeuilles, omdat de gaten opgevuld moeten worden die de PvdA achterlaat. Het is zó triest, dat allerlei wetgeving waaraan ook de landelijke ChristenUnie heeft bijgedragen, nu zomaar stil ligt. Sommige zaken waren er bijna door, bij de Eerste Kamer, en nu einde verhaal.

Maar goed. De focus ligt voor ons nu eerst bij de gemeenteraadsverkiezingen. Daarom na het werkbezoek aan de slag gegaan op onze ChristenUnie verkiezingsavond. Het was een fijne avond met veel gesprek. De kiezer reikt toch altijd weer waardevolle gezichtspunten aan.

Thuisgekomen na de verkiezingsavond vond ik in onze huiskamer de televisie aan. Ik moest snel komen kijken want Sven Kramer was goed op weg naar de gouden medaille op de 10 kilometer. Ik moet bekennen dat ik me liet verleiden en neerzeeg op de bank. En ik ben chauvinistisch genoeg  om bij voorbaat te wensen dat Sven zou winnen. Echt veel verstand van schaatsen heb ik niet. Ik juich weliswaar wanneer de Veense ijsbaan opengaat, maar dan vooral voor onze kinderen. Toch zag ook ik dat er iets niet goed ging. Zo’n oranje pilon, daar moet je vast niet zo overheen stappen bij de Olympische Spelen. Al snel kregen we het van alle kanten te horen: een “drama” was geschied.

Toegegeven: topsport is niet mijn favoriet. En van sportaanbidding moet ik al helemaal niets hebben. Maar dit vond ik toch wel heel erg spijtig. De vergelijking met de landelijke ChristenUnie drong zich aan mij op: Sterk bezig, op weg naar een mooi eindresultaat. En dan, door toedoen van iemand die “part of the game” is, zo de verkeerde kant op worden gestuurd. Het landsbelang was even niet aan de orde. Maar de fans van Sven hebben op dit moment alleen maar méér vertrouwen in hem. En wíj hebben er alle vertrouwen in, dat ook de ChristenUnie kiezer ons niet in de steek laat! Voor 3 maart: Stem ChristenUnie!